Η επιγονατίδα καλύπτει την πρόσθια επιφάνεια του γόνατος και παρεμβάλλεται μεταξύ τετρακεφάλου και επιγονατιδικού τένοντα. Κινείται στην πρόσθια επιφάνεια του κάτω πέρατος του μηριαίου οστού σε μια εγκοπή που λέγεται «τροχιλία». Το εξάρθρημα της επιγονατίδας εμφανίζεται συνήθως σε άτομα νεαρά στην ηλικία πριν την ολοκλήρωση της σκελετικής τους ωρίμανσης και οφείλεται κυρίως σε ανατομικές ανωμαλίες του μηχανισμού της έκτασης του γόνατος:
- Υψηλή θέση της επιγονατίδας.
- Κλίση της επιγονατίδας προς τα έξω.
- Αβαθή τροχιλία.
- Αυξημένη γωνία Q (η γωνία που σχηματίζεται από τον άξονα του τετρακεφάλου και του επιγονατιδικού τένοντα).
- Ατροφία του έσω πλατύ μυός.
Συνήθως το εξάρθρημα της επιγονατίδας γίνεται προς τα έξω με αποτέλεσμα τη ρήξη των έσω καθεκτικών συνδέσμων της επιγονατίδας. Μπορεί να αναταχθεί αυτόματα ή μετά από πίεση του έξω χείλους της επιγονατίδας.
Στην οξεία φάση και κυρίως στο πρώτο χρονολογικά εξάρθρημα της επιγονατίδας η αρθροσκοπική αντιμετώπιση με συρραφή των έξω καθεκτικών δίνει καλά αποτελέσματα.
Στην χρόνια φάση ή μετά από επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα της επιγονατίδας η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική με διόρθωση των προδιαθεσικών παραγόντων που ενοχοποιούνται για το εξάρθρημα.
Σε άτομα πριν την ενηλικίωση η χειρουργική θεραπεία γίνεται μόνο στα μαλακά μόρια για να μην επηρεαστεί η φυσιολογική ανάπτυξη των οστών. Αυτό επιτυγχάνεται με:
- Συρραφή έσω καθεκτικών
- Χαλάρωση (release) των έξω καθεκτικών
- Μεταφορά του έσω πλατύ μυός κάτω και έξω
Σε άτομα που έχουν συμπληρώσει την ενηλικίωση τους είναι απαραίτητες και οστικές επεμβάσεις, όπως οστεοτομία του κνημιαίου κυρτώματος τύπου Ferguson, οστεοτομία τροχιλίας.
Συμπτωματολογία:
|
|
|
Comments are closed.